De laatste nacht kamperen werd echt een beproeving aangezien het de koudste nacht van onze tocht was. We hebben allemaal met de muts of capuchon op in bed gelegen! Met de dekens en dekbedden strak om ons heen getrokken leken we op rolmopsen. Zodra het licht werd hebben we de tent in recordtempo afgebroken en de spullen op het dak van de auto weten te krijgen. In Charleville hebben we afscheid genomen van Bens ouders. Zij hadden het plan om nog een paar nachtjes te kamperen terwijl wij naar het zuiden (Narrabri) reden. Wij hadden ons op dat moment al voorgenomen om voor de laatste nacht onderweg een motelkamer te boeken. Achteraf bleek dat een verstandige beslissing want Amanda en Les zijn min of meer vastgevroren in hun bed en zijn na deze ervaring met een noodgang naar huis gereden!

Narrabri is een behoorlijk grote plaats voor Australische begrippen. Het huis waar Kelly & Ben wonen ligt op 20 minuten rijden van Narrabri in een uitgestrekt landbouwgebied. Het is een ruim huis op een nog ruimer perceel grond. Het ochtendwandelingetje van Frank rondom het huis nam ongeveer een klein half uurtje in beslag! Het huis heeft alles wat je kan wensen naast een grote schuur, werkplaats en een oneindige tuin met prachtige bomen waar ’s morgens papegaaien en ’s avonds uilen in zitten. Het is een compleet andere wereld dan wat wij gewend zijn. Super mooi!

De huisdieren waren allemaal nog bij verschillende oppasadressen. Ruby moest de volgende dag al opgehaald worden (4 uur rijden voor Ben) dus konden we genieten van een lieve kleine kangoeroe in huis. Het was een hele ervaring om haar de fles te geven en haar rond te zien hoppen in en rond het huis. ’s Middags hebben we een rondleiding in het stadje gehad en een kijkje genomen bij Kelly’s werk; een pub-hotel-restaurant-slijterij-gokhal (inclusief tuin voor Ruby) complex met vriendelijke mensen.

De volgende morgen (donderdag) hebben we schietles gehad op de privé schietbaan. We deden het zeker niet slecht want we wisten in ieder geval het doel te raken.

Daarna zijn we met de auto een rondrit gaan maken over en rond de velden waarvoor Ben verantwoordelijk is: zaaien, oogsten en onderhoud. Ook hebben we het machinepark met de enorm grote landbouwwerktuigen bekeken en uitleg gekregen waar iedere machine voor dient. De machines zijn uitgerust met moderne elektronica waarvoor een uitgebreide cursus vereist is. De weerstations ontvangen voeding van een zonnepaneel en zijn via een app op de mobiele telefoon af te lezen. Wij vonden het heel interessant om van dichtbij te kunnen zien hoe modern het platteland van Australië eigenlijk is.

Na een lunch in het stadje was het pijnlijke moment van afscheid nemen aangebroken en zijn we richting Brisbane vertrokken. Aangezien de afstand naar Brisbane vanaf Narrabri 600 km is hebben we die middag totdat het donker werd doorgereden en in een motel overnacht. We dachten dat we vrijdag ruim de tijd zouden hebben om de auto te wassen en op het afgesproken tijdstip in te leveren bij de verhuurmaatschappij. Helaas was het wat moeilijk om een geschikte wasserette te vinden waar met de hand gewassen werd (vanwege het dakrek) zodat we toch nog met de nodige stress door het hectische verkeer de bestemming bereikten.

We hebben in deze vakantie ongeveer 7.500 km gereden door dit mooie land met zijn super vriendelijke en behulpzame mensen. Aangezien we niet gewend zijn om basic in de outback te kamperen waren we soms wat dingen kwijt zoals mobiele telefoons en autosleutels die dan op de meest onverwachte plaatsen weer opdoken!

Het was heel erg fijn om tijd met Kelly & Ben door te brengen en samen mooie herinneringen te maken.

We komen zeker terug! See you!